Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

ΑΚΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ



Δες  εδώ τους γεωγραφικούς όρους 

Οι  γεωγραφικοί όροι σε τρεις διαστάσεις εδώ.

Και ένα σταυρόλεξο για εξάσκηση. 

ΟΡΟΒΙΛ

Λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη Βεγγάλη της Ινδίας,βορειοδυτικά του Ποντιτσέρι, σε οκτώ χιλιόμετρα απόσταση βρίσκεται η Οροβίλ (Auroville) ή «πόλη της Αυγής», η οποία σχεδιάστηκε το 1968 από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ροζέ Ανζέ, σαν ο ουτοπικός παράδεισος που εμπνεύστηκαν ο Σρι Αρουμπίντο, διάσημος Ινδός ποιητής, φιλόσοφος και επαναστάτης του 20ου αιώνα και η συνεργάτιδα του Μίρα Αλφάσα, Γαλλίδα ζωγράφος και οπαδός του μυστικισμού, που έμεινε γνωστή στην Ινδία με το όνομα «Μητέρα».Μία πόλη χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές ή εθνολογικές διακρίσεις.
Για τους απ’ έξω, η Οροβίλ μοιάζει λίγο αποστειρωμένη, έτσι όπως έχει χτιστεί χωμένη μέσα στο πράσινο, με διάσπαρτα κτίρια – φουτουριστικής(μοντέρνας) συνήθως αρχιτεκτονικής – και με εκείνο το χρυσό, διαστημικής αισθητικής, μνημείο που είναι και το σύμβολό της(Matrimandir).
Οι άνθρωποι εδώ αισθάνονται καλά με την επιλογή τους να ζήσουν εδώ. Έχουν πνευματικές αναζητήσεις – αυτό έκανε τους περισσότερους να αφήσουν τις κανονικές ζωές τους – είναι επικοινωνιακοί και τους αρέσει να φιλοσοφούν. Δεν έχουν άγχος αν και όλοι έχουν μια δουλειά να κάνουν. Δεν τους απασχολούν τα χρήματα. Το κόστος ζωής είναι ελάχιστο και οι μισθοί συμβολικοί για τα δικά μας δεδομένα (80-90 ευρώ). Με αυτά τα χρήματα μπορούν να έχουν στέγη – που κατά βάση είναι δωρεάν για τους μόνιμους κατοίκους – φαγητό (από την ηλιακή κουζίνα) και ψώνια από το σουπερμάρκετ, στο οποίο δίνουν 35 ευρώ το μήνα και προμηθεύονται ό,τι θέλουν. Για να γίνεις κάτοικος στην Οροβίλ, πρέπει να συντηρήσεις τον εαυτό σου για έξι μήνες με ένα χρόνο. Να πληρώνεις το νοίκι σε έναν από τους ξενώνες και μετά – εφόσον επιθυμείς και σε αποδεχτεί η επιτροπή – μπορείς να γίνεις μόνιμος κάτοικος. Στη συνέχεια, μπορείς να επιλέξεις πού θα μείνεις – εκεί παίζει ρόλο το κόστος – και τι ζωή θα κάνεις, μια και μπορείς να έχεις μία Ινδή υπηρέτρια, για παράδειγμα, και να ψωνίζεις απ’ έξω.
Η Οροβίλ είναι ένα πείραμα προς μία κοινωνία της «επόμενης» εποχής. Ακούγεται φιλόδοξο, ίσως και ματαιόδοξο πάντως οι άνθρωποι εδώ πιστεύουν σ’ αυτό. Παράγουν έργο σε ερευνητικό, επιστημονικό και πολιτισμικό επίπεδο, φροντίζουν το περιβάλλον τους (η ηλιακή ενέργεια παίζει σημαντικό ρόλο εδώ) και στον ελεύθερο χρόνο τους παρακολουθούν θέατρο και χορό, εξασκούν γιόγκα και διαλογισμό και ζουν όπως όλοι μας, εφόσον το επιθυμούν. Τα ναρκωτικά απαγορεύονται αυστηρά.
Ο πρώτος Έλληνας αναμένεται να γίνει κάτοικος εκεί, σύντομα. Από τους 1900 Οροβίλιαν, οι 700 είναι Ινδοί, 250 Γάλλοι και ακολουθούν Γερμανοί, Αμερικανοί αλλά και Ασιάτες, άνθρωποι από 40 χώρες συνολικά.



Μπες εδώ και δες ό,τι σε ενδιαφέρει για την Οροβίλ




Δες εδώ δορυφορικά την Οροβίλ, αφού γράψεις στην αναζήτηση το όνομά της(Auroville)

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

Ο ΑΣΗΜΕΝΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Ένα από τα ωραιότερα κείμενα του Ανθολογίου είναι σίγουρα "Ο ασημένιος δρόμος" του Γιώργου Μπόντη. Η τρυφερότητα και η αθωότητα συνδυάζονται αρμονικά με την περιπλάνηση και την αναζήτηση της αλήθειας και της ζωής.



ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Παρακολουθήστε με προσοχή το παρακάτω αξιόλογο ντοκιμαντέρ που αναφέρεται στον μακεδονικό αγώνα και τον Παύλο Μελά. Μπορείτε να το δείτε μαζί με την οικογένειά σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την ιστορία μας !!!


Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗ


Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου παρακολουθήσαμε ένα πρόγραμμα ασφαλούς οδήγησης που διοργανώνει η τροχαία Θεσσαλονίκης στο εμπορικό κέντρο cosmos. Οι μαθητές παρακολούθησαν με ιδιαίτερο  ενδιαφέρον τις δραστηριότητες και έμαθαν διασκεδάζοντας. Ετοίμασαν και κάποιες αφίσες με θέμα την ασφαλή οδήγηση. 












Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

Ο ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΙ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ



ΤΟ  ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ  ΜΕΤΑΞΙΟΥ

  Σύμφωνα με την παράδοση η διάδοση της μεταξοκαλλιέργειας από την Ανατολή στη Δύση έγινε από μοναχούς του Βυζαντίου. Οι Βυζαντινοί μοναχοί  με εντολή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού αναλαμβάνοντας το έργο της μετάδοσης της Χριστιανικής θρησκείας, λειτουργώντας ως κατάσκοποι,περιηγήθηκαν στην Περσία και την Κίνα και κατά τη διάρκεια των περιηγήσεών τους μελετούσαν κάθε τι που είχε σχέση με τον μεταξοσκώληκα και την επεξεργασία του. Έτσι στο τέλος της περιοδείας του το 554 μ.Χ. μετέφεραν κρυφά μέσα στις κούφιες μαγκούρες τους αυγά μεταξοσκώληκα. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την παράδοση, με τον τρόπο αυτο περιήλθε η σηροτροφία στο Βυζάντιο.
Γράφει ο ιστορικός Προκοπιος:
Εκείνον τον καιρό [περίπου το 550] ήλθαν […] ορισμένοι μοναχοί, που έμαθαν ότι ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός δεν ήθελε πλέον να αγοράζουν οι Ρωμαίοι μετάξι από τους Πέρσες. Πήγαν λοιπόν στον αυτοκράτορα και του υποσχέθη- καν ότι θα του έδιναν τα υλικά για να παράγει το μετάξι, για να μην αγοράζουν οι Ρωμαίοι ξανά αυτό το εμπόρευμα από τους Πέρσες, που ήταν εχθροί τους, ή από κάποιον άλλο λαό […]. Ο αυτοκράτορας τους έκανε πολλές ερωτήσεις για το μυστικό. Οι μοναχοί απάντησαν ότι το μετάξι έβγαινε από κάποια σκου- λήκια και ότι η ίδια η φύση τα διδάσκει και τα αναγκάζει να το παράγουν […]. Τα κουκούλια από αυτά τα σκουλήκια, είπαν οι μοναχοί, έχουν αμέτρητα αβγά το καθένα. Και οι άνθρωποι μπορούν να τα διατηρήσουν αν τα σκεπάσουν με κοπριά. Και μετά, αν τα ζεστάνουν για όσο χρόνο χρειάζεται, μπορούν να παράγουν τα έντομα […]. Οι μοναχοί γύρισαν στη Σηρίνδα [περιοχή στην Κίνα] και μετέφεραν τα αβγά στο Βυζάντιο [Κωνσταντινούπολη]. […] Και έτσι ξεκίνησε να παράγεται το μετάξι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τότε σταμάτησαν οι πόλεμοι μεταξύ Ρωμαίων και Περσών για το μετάξι.                                                                                                              Προκόπιος, Ιστορία, έτος 553




























 

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

ΧΑΡΤΕΣ

Πάρτι στη λάσπη

Στην αρχή μας παρέλαβε ένας σταχτοτσικνιάς ...



μας πρόσφεραν ψαράκια πάνω σε νούφαρα ...



ο δεντροβάτραχος μας έμαθε να σκαρφαλώνουμε στα δέντρα

και ο ξάδελφός του να βυθιζόμαστε στο νερό με τα μάτια απ΄ έξω

οι λιβελούλες μας έμαθαν να πετάμε

ο καλαμοκανάς μας πήγε βόλτα στη λιμνοθάλασσα


και ο αργυροπελεκάνος μας κέρασε ψαράκια

Ήταν ένα πολύ ωραίο πάρτι !